-
1 dirumpo
di-rumpo ( disrumpo), rūpī, ruptum, ere [ rumpo ]1)а) разрывать, разбивать ( imagines alicujus T)б) размозжить ( alicui caput Pl); взломать ( januas Vop); рвать ( vetus funis disrumpitur Ap)2) прерывать, расторгать (d. amicitiam, societatem C)3)а) терзать, мучитьunum omnia posse dirumpi C — возмущаться тем, что один человек обладает всей полнотой власти -
2 dirumpo
dī-rumpo (dis-rumpo), rūpī, ruptum, ere, zerreißen, zerschmettern, I) eig.: tenuissimam quamque partem (nubis) dividere atque d., Cic.: paedagogo tabulā caput disr., Plaut.: imagines, zerschlagen, Tac.: (homo) diruptus, einen Bruch habend (gebrechlich), Cic. – medial, dirumpi = zerreißen, auseinanderreißen, bersten, repente putris et vetus funis disrumpitur, Apul.: lagoenae grandes cum musto pleno fuerint absque spiramine ilico disrumpuntur, Hieron.: disrupta corrigia, Varro fr.: dirupto solo, Sen.: disruptis ianuis, Vopisc. – II) übtr.: a) m. persönl. Objj.: dirupi me paene in iudicio Galli Canini, ich habe mir fast (als Redner) die Lunge gesprengt, mich beinahe heißer geschrien, Cic. ep. 7, 1, 4. – u. medial, dirumpi = vor Verdruß, Unwillen, Ärger, Neid zerplatzen, zerbersten, bersten mögen, sich fast zu Tode ärgern, dirumpi plausu alcis (vor Ärger über den Beifall jmds.), Cic.: dirumpi dolore (vor Ärger), Cic.: ebenso stomacho, Sen.: u. absol., disrumpor, Ter.: dirumpuntur ii, qui etc., Cic. – selten vor Lachen, nemo, qui non risu dirumperetur, vor, L. hätte bersten mögen, sich hätte totlachen mögen, Apul. met. 3, 2. – b) m. abstr. Objj., zerreißen = gewaltsam abbrechen, amicitiam, Cic.: societatem, Cic. – / Archaist. Partiz. disrumptum, Plaut. Bacch. 603.
-
3 dirumpo
dī-rumpo (dis-rumpo), rūpī, ruptum, ere, zerreißen, zerschmettern, I) eig.: tenuissimam quamque partem (nubis) dividere atque d., Cic.: paedagogo tabulā caput disr., Plaut.: imagines, zerschlagen, Tac.: (homo) diruptus, einen Bruch habend (gebrechlich), Cic. – medial, dirumpi = zerreißen, auseinanderreißen, bersten, repente putris et vetus funis disrumpitur, Apul.: lagoenae grandes cum musto pleno fuerint absque spiramine ilico disrumpuntur, Hieron.: disrupta corrigia, Varro fr.: dirupto solo, Sen.: disruptis ianuis, Vopisc. – II) übtr.: a) m. persönl. Objj.: dirupi me paene in iudicio Galli Canini, ich habe mir fast (als Redner) die Lunge gesprengt, mich beinahe heißer geschrien, Cic. ep. 7, 1, 4. – u. medial, dirumpi = vor Verdruß, Unwillen, Ärger, Neid zerplatzen, zerbersten, bersten mögen, sich fast zu Tode ärgern, dirumpi plausu alcis (vor Ärger über den Beifall jmds.), Cic.: dirumpi dolore (vor Ärger), Cic.: ebenso stomacho, Sen.: u. absol., disrumpor, Ter.: dirumpuntur ii, qui etc., Cic. – selten vor Lachen, nemo, qui non risu dirumperetur, vor, L. hätte bersten mögen, sich hätte totlachen mögen, Apul. met. 3, 2. – b) m. abstr. Objj., zerreißen = gewaltsam abbrechen, amicitiam, Cic.: societatem, Cic. – ⇒ Archaist. Partiz. disrumptum, Plaut. Bacch. 603. -
4 dirumpo
Dirumpo, dirumpis, dirupi, pe. pro. diruptum, dirumpere. Plaut. Derompre, Crever.\Dirumpere ludum. Plaut. Troubler un jeu, Entrerompre.\Plausu alicuius dirumpi. Cic. En crever de dueil.\Se dirumpere. Cic. Se crever de despit.\Dirumpere societatem. Cic. Rompre.\Tabellas. Cic. Rompre, Briser.\Dirumpi dolore. Cic. Crever de douleur, ou de dueil.\Dirumparis licet. Cic. Si tu en debvois crever, Et en deusses tu crever, Tu en pourrois crever.
См. также в других словарях:
crever — Se Crever, et rompre, Crepare, Rumpi, Dirumpi. Crever les yeux à aucun, Priuare aliquem oculis, Excaecare aliquem. Crever de despit qu on a d aucuns qui ne laissent rien à faire, qui leur vienne à plaisir, Rumpi licentia quorumdam. Crever de… … Thresor de la langue françoyse
doleur — de corps ou d esprit, Dolor. Doleur et grande tristesse, ou fascherie d esprit, AEgrimonia, AEgritudo. Tresgrande doleur, Summus dolor. Doleur qui rend la personne lasche, et la retire de la besongne, Ignauus dolor. Doleur qu on {{o=q uon}} a de… … Thresor de la langue françoyse